افتادگي پلك عارضه‌اي نسبتاً شايع است كه مي‌تواند دلايل مادرزادي يا اكتسابي داشته باشد. در موارد مادرزادي، ممكن است در دوره جنيني عصب مربوط به حركت پلك تشكيل نشده و در نتيجه پلك تكان نخورد.

در برخي موارد نيز عضله‌اي كه حركت را ايجاد مي‌كند يا تشكيل نشده و يا ناقص است و قدرت حركت دادن پلك را ندارد كه در اين صورت قدرت باز و بسته كردن چشم از بين مي‌رود دليل اين مشكل مادرزادي نامشخص است.

 گاهي نيز ممكن است در اثر ضرباتي كه به چشم وارد مي‌شود عصب آسيب ديده يا قطع شده و فرمان باز و بسته كردن از مغز به چشم نرسد. هر يك از اين حالات را مي‌توان با جراحي پلك ترميم كرد.

 اين عارضه در سنين پايين موجب تنبلي چشم يا عيوب انكساري مي‌شود و مي‌تواند در ظاهر فرد نقش زيادي داشته باشد. كودكاني كه دچار اين حالت هستند گوشه‌نشين شده و آن را يك عيب در خود مي‌دانند.

 در صورتي كه پلك آن‌قدر پايين باشد كه جلوي چشم را بگيرد حتماً بايد در هر سني جراحي شود زيرا ممكن است بينايي فرد را تحت تاثير قرار دهد ولي اگر مشكل خيلي شديد نباشد، بهتر است تا سن هجده سالگي صبر كرده و سپس جراحي انجام شود.

 جراحي در سنين بالاتر بهتر پاسخ مي‌دهد. زماني كه سن فرد به حدي باشد كه براي جراحي نياز به بيهوشي نباشد مي‌توان عمل بهتري انجام داد.